¡Un mes en Chile!

Buenas noches a todos,

Ongelofelijk, het is vandaag (voor mij nog 10 augustus), zoals de titel al zegt, precies een maand geleden dat ik aankwam in Puerto Varas. De tijd gaat zo onwerkelijk snel! Inmiddels heb ik me al aardig goed aangepast aan de Chileense leefstijl. Zo heb ik geleerd dat Chilenen altijd niet drie, twee, maar één kus op de wang geven bij ontmoeting (ook bij de eerste), ze liever warm lunchen dan avond eten en ook ontzettend open en vriendelijk zijn. Verder is de buurt waarin ik woon ook veilig. Om een iets duidelijker beeld te geven van waar ik woon heb ik wat foto's bijgevoegd. Ondanks dat het een beetje moeilijk is om echt contact met ze te leggen en er weinig andere stagiairs in dit dorp zijn, voel ik me heel erg op mijn gemak en zeker niet alleen. Zelfs aan de kou heb ik redelijk geaccepteerd, hoewel de hoeveelheid regen die hier valt me nog steeds blijft verassen (ja, zelfs voor Nederlandse begrippen regent het hier ontzettend veel).

Gelukkig heb ik daar een (zeer tijdelijke) oplossing voor bedacht: ik ga volgende week vrijdag namelijk aar de Atacama Desert! Aangezien dit de droogste woestijn ter wereld is, zal ik hier waarschijnlijk geen last hebben van regen. Ik heb deze trip kunnen boeken dankzij het feit dat er volgende week een nationale Chileense feestdag is: Fiestas Patrias. Eigenlijk duurt dit feest twee dagen (18 en 19 september) en op deze dagen vieren de Chilenen hun bevrijding van de Spanjaarden. Je ziet hier dan ook echt overal Chileense vlaggen wapperen en het hele kantoor is versierd (zie mijn bijgevoegde foto). Je zou het kunnen zien als koningsdag voor ons.

Maar goed, even terug op de trip naar San Pedro de Atacama. Helaas ga ik maar drie nachten, wat eigenlijk te kort is voor zo’n prachtige plek. Hoewel, ik heb de dagen helemaal volgepropt met excursies dus dat moet wel goed komen. Deze excursies heeft mijn collega trouwens voor mij geregeld. Helemaal gratis en niet eens om gevraagd, super lief! Ik ga onder anderen de Tatio Geisers, Lagunas Altiplanicas en Valle la Luna bezoeken, een paar plekken mij heel bijzonder lijken.

En alsof dat nog niet genoeg is heb ik ook nog een vlucht geboekt naar Santiago voor begin december. Het lijkt me namelijk zo zonde om vijf maanden aan de andere kant van de wereld te zitten en de rest van het land niet eens te ontdekken. Santiago is ook compleet anders dan het zuiden; de stad is omgeven door prachtige viñedos (wijngaarden) en ligt ook nog vlakbij Valparaíso, een stad met heel veel cultuur, heuvels en kleurrijke gebouwen. In de vier dagen die ik heb zal ik vast wel de tijd hebben om deze plaatsen te bezoeken.

Hier naast heb ik ook heel veel zin in 19 december, de dag dat mijn ouders en mijn zus hier aankomen! Ik kan niet wachten om ze deze plek te laten zien en gezellig kerst met ze te vieren. Met kerst gaan we overigens naar het zuiden van het land (ja, het kan nog zuidelijker). We zijn dan van plan om eerst naar Punta Arenas te gaan om vervolgens een bezoek te brengen aan Parque Nacional Torres del Paine.

Ondanks alle prachtige ervaringen die nog gaan komen, is het af en toe best moeilijk om op jezelf aangewezen te zijn. Gelukkig heb ik me hier vrij snel op aan kunnen passen, hoewel ik vandaag wel geschrokken ben. Voordat ik boodschappen ging doen wilde ik eerst gaan pinnen. Helaas werkte het pinautomaat niet, dus probeerde ik het nog twee keer, omdat ik dacht dat het aan mijn pas lag. En dat had ik dus niet moeten doen, want nu is er mooi een paar honderd euro van mijn rekening afgeschreven… Gelukkig heb ik er wel redelijk het vertrouwen in dat het na waarschijnlijk behoorlijk wat geregel weer terug op mijn rekening zal verschijnen. Hoewel, dit soort dingen maken het soms wel een stuk moeilijker om in je eentje aan de andere kant van de wereld te zitten. Het blijft toch een vreemd land in een vreemd werelddeel met vreemde mensen die af en toe een nog vreemdere taal spreken.

Buiten dit probleempje om weet ik me goed te redden in dit land. Het is zo ontzettend westers vergeleken met andere landen in Zuid-Amerika, echt heel fijn. Voor mijn vertrek was ik bang dat ik halverwege terug zou willen naar Nederland, maar ik heb niet het idee dat dit gaat gebeuren!

Hasta pronto y muchos besitos,

Evelien