Hallo allemaal,

Ik ben nu inmiddels al bijna een week in Chili en het bevalt me goed hier. Hoewel ik het erg moeilijk vond om afscheid te nemen, ben ik ontzettend blij dat ik deze keuze heb gemaakt.

De reis begon op Schiphol , waar ik natuurlijk even door de zure appel heen moest bijten. Na het inchecken van twee flinke koffers (ik heb nog net niet mijn eigen bed en mijn kat meegenomen) en het afscheid nemen van familie en een aantal vriendinnen was het toch echt tijd om weg te gaan. Tijdens het boarden viel het me op dat ik vrijwel de enige Nederlandse was die het vliegtuig in ging stappen. Het grootste deel was namelijk Argentijns. Ik vertrok om 21.05 en de vlucht verliep gelukkig redelijk snel. Na zo’n 13 uur vliegen met KLM arriveerde ik op bestemming nummer 1: Buenos Aires. Helaas heb ik weinig hiervan gezien aangezien het weer slecht was en het was nog donker. Na een tussenstop van twee uur was het tijd om weer verder te vliegen naar bestemming nummer 2: Santiago de Chile.

Ik kwam het vliegtuig weer binnen en wilde op mijn aangewezen stoel gaan zitten, totdat mij iets opviel: het vliegtuig was maar voor 1/3 gevuld. Hierdoor heb ik tijdens de korte vlucht van 1,5 uur zo ongeveer overal in het vliegtuig kunnen zitten en had één van de stewardessen tijd om gezellig wat te praten. Ik vertelde haar over mijn reis en ze was ontzettend geïnteresseerd. Ze vertelde mij dat het in het begin moeilijk zou gaan worden, maar dat als je eenmaal gewend bent, de tijd zal vliegen en je niet meer terug naar Nederland wilt!

Rond 10.00 lokale tijd kwam ik aan in Santiago de Chile, waar ik een overstap had van twee uur. Hé hé, op naar de eindbestemming: Puerto Montt. Ik heb veel vragen gehad of ik met zo’n klein gammel vliegtuig heb gevlogen. Gelukkig was dit zeker niet het geval, aangezien het gewoon luchtvaartmaatschappij was zoals wij die in Nederland ook kennen en ik heb een heel fijne vlucht gehad. Het opstijgen was overigens echt prachtig, aangezien je langs het gebergte van Santiago vliegt (zie mijn foto's).

De laatste vlucht duurde gelukkig maar één uur en 50 minuten. Tijdens de daling heb ik weer prachtig uitzicht gehad over La Región de los Lagos (the lake district). Gek genoeg leek dit ontzettend op de landschappen van Duitsland en Noord-Frankrijk. Eenmaal geland nam ik de taxi naar het woonadres in Puerto Varas wat mij eerder was gegeven door mijn stagebedrijf. Helaas toen ik daar aankwam was er niemand aan te treffen. Dit kon niet waar zijn; helemaal alleen aan de andere kant van de wereld, minstens 22 uur onderweg geweest en geen woonadres?

De taxi heeft mij naar mijn stageadres gebracht en daar hebben ze mij naar een ander huis gebracht. Blijkbaar had ik door wat miscommunicatie het verkeerde adres en wist ik niet dat iemand van het bedrijf mij zou komen ophalen van het vliegveld. Eindelijk kwam ik aan in het huis. Het huis is van een collega en bij haar mag ik de komende maanden verblijven. Blijkbaar is het voor Chilenen normaal om zuinig om te gaan met de verwarming, want in bijna ieder huis of restaurant waar je komt zitten mensen met hun jas aan. Dat was zeker wennen dus!

De eerste twee dagen heb ik me vooral een beetje georiënteerd en de belangrijkste dingen geregeld. Op dag drie (afgelopen woensdag) was het tijd voor de eerste trainingsdag van mijn stage. Het is me toen duidelijk geworden dat Chilenen ontzettend snel Spaans praten en dat het heel veel moeite kost om het enigszins te kunnen volgen. Gelukkig heb ik twee ontzettend aardige supervisors die Nederlands zijn, wat me een erg warm gevoel geeft.

De eerste stagedagen waren nog niet ontzettend uitdagend, maar ik denk dat het nog wel komt. Verder houden de Chilenen ontzettend van de stroopwafels, dus pap en mam, als jullie in december langskomen, jullie weten wat jullie mee moeten nemen!

Verder heb ik dit weekend vooral gebruikt om even bij te komen van afgelopen week en ben ik het dorp in gegaan. Het dorp heeft een hele koloniale sfeer gecombineerd met veel Duitse invloeden. Echt heel indrukwekkend. De winkels die je hier vindt zijn ook heel westers. Zo ongeveer alles wat je in Nederland hebt (behalve drop en stroopwafels) kan je hier ook vinden in de supermercados en farmacias. Chili wordt niet voor niets het meest ontwikkelde land van Zuid-Amerika genoemd.

Mijn huis zit op ongeveer 5 kilometer afstand van het centrum van Puerto Varas, maar helaas zijn de wegen er niet op gebouwd om op te fietsen. Hoewel, het openbaar vervoer is goed geregeld met zijn bussen en taxi’s en het is zeker veilig genoeg om er gebruik van te maken.

En oh ja, met helder weer heb ik vanaf mijn kamer echt prachtig uitzicht op de twee vulkanen Osorno en Calbuco (de Calbuco is in April uitgebarsten). Dat heldere weer is helaas niet iedere dag het geval, aangezien het hier winter is, wat betekent dat de temperaturen rond de 9 graden schommelen en dat het veel kan regenen. Gelukkig gaat in september de lente beginnen en zal dit langzamerhand veranderen.

Ik hoop dat ik jullie een beetje een duidelijk beeld heb kunnen geven van hoe mijn eerste week is verlopen en wat mijn ervaringen tot nu toe geweest zijn. Mocht je vragen hebben over mijn avontuur, dan kan je altijd contact zoeken via Facebook, mail (evelien_dekker@outlook.com) of Whatsapp (06 12553033). Over het algemeen ben ik goed bereikbaar met Internet, dus het moet geen probleem zijn.

¡Hasta Luego!